I gdzieś wśród niedobudowanych autostrad, niepowykańczanych dróg, niedokończonych remontów umieszczono naszą reprezentację. Reprezentację Franciszka Smudy, jeśli miałbym być skrupulatniejszy. Reprezentację, którą możemy ganić za brak stylu, ale będziemy wielbić po ewentualnym sukcesie.
Reprezentacja, która musi wyjść z grupy. Reprezentacja, w której brakuje Boruca, Żewłakowa, Kuszczaka, Piecha, Mili... Ale reprezentacja, w której jest Błaszczykowski, Piszczek, Lewandowski, Wasilewski i Szczęsny.
Gdy pomyśle co oni muszą czuć wstając dzisiejszego ranka, naprawdę chciałbym być na ich miejscu. Tylko od nich zależy teraz czy wpiszą się chlubnie w historię naszych występów na wielkich sportowych imprezach. Już niedługo dowiemy się, czy ta kadra potrafi udźwignąć presję, jaką wytworzyły na nich marzenia wszystkich Polaków. Nasze marzenia.